بی ارزش ترین انسان ها کسی ست...

که خوب بودن دیگران را به پای زرنگی خوی بگذارد...!!!

پیامی از طرف خدا رای تمام انسان ها ...

و آنگاه که دوست داری کسی به یادت باشد .. به یاد من باش ...که همواره به یادت هستم(بقره152)

من بلد نیستم دوستت نداشته باشم
بلد نیستم حرف دلم را نگویم
حتی بلد نیستم نگویم می خواهمت وقتی می خواهمت
بلد نیستم نخندم وقتی باتوم
حتی اخم کنم وقتی ناراحتم
من هیچ کارمهمی رابلد نیستم جزدوست داشتن تو

دلم به آتشفشانی خاموش می ماند 
که گاه گاه
فوران می کند 
و شراره های سربی و خاکستری عشق را 
بر پیکره وجودم سرد می گرداند 
من آتشفشانی خاموشم 
در نزدیکی شهر تو 
و اب و هوای سرزمین دلم 
امشب دوباره بارانی است 
من آتشفشان دردم 
روزی تمام درونم را 
فوران می کنم 
تا شعاع محبت ها ، مهربانی  و عشق 
من دلم می خواهد آتشفشانی از عشق تو باشم ....

هنگامیکه بندگان من از تو درباره من پرسند 

بدانند که من به آنها نزدیکم هر کسی مرا خواند دعای او را اجابت کنم.

گاهی سرم را بالا میگیرم تا آسمان مرا فراموش نکند...

تا ابرها بدانند که وقت باریدن است... تا پرنده ها ببینند همزاد اسیرشان را

و می گریم تا زمین بداند که من از جنس ابرم نه... خاک

رايم بهترين هستي ،
دنيا را نميخواهم ،
تو زندگي من هستي
اينگونه مرا نگاه نکن ،
فکر کرده اي که از نگاهت خسته ميشوم ،
نه عزيزم بيشتر از اينکه هستم عاشقت ميشوم
پس آنقدر نگاهم کن ،
تا ديوانه شوم !

زندگی یعنی بخند هر چند که غمگینی ...

ببخش هر چند که مسکینی...

فراموش کن هر چند که دلگیری...

اینگونه بودن زیباست هر چند که آسان نیست !!!